http://www.ert.gr/webtv/index.php/component/k2/item/2113-%CF%86%CF%8E%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CE%BF%CF%85%CE%B2%CE%AD%CE%BB%CE%B7%CF%82-%CF%80%CF%81%CF%8C%CE%B5%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%82-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%AC%CF%82-24-02-2012.html

Ανακοίνωση της ΔΗΜΑΡ για τα αποτελέσματα του Eurogroup

Οι αποφάσεις του τελευταίου Eurogroup αποτέλεσαν δρομολογημένες εξελίξεις στη βάση των αποφάσεων της 26ης Οκτωβρίου.

Παρά τη μείωση του ελληνικού χρέους με την ανταλλαγή των ομολόγων, το ύψος της νέας δανειακής σύμβασης, οι όροι και οι τομείς διάθεσης της χρηματοδότησης σε συνδυασμό με τα βάναυσα μέτρα που έχουν ληφθεί πριν τη Σύνοδο Κορυφής του Οκτωβρίου, κατά τη διάρκεια των τριών μηνών καθώς και με τις νέες προαπαιτούμενες δράσεις, είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσουν σε μη βιώσιμο χρέος το 2020. 

Το μείζον όμως ζήτημα είναι ότι τα πρωτογενή ελλείμματα και η ύφεση θα συνεχίσουν να χαρακτηρίζουν την ελληνική οικονομία με την αύξηση της ανεργίας, με το μαζικό κλείσιμο των επιχειρήσεων, με την αποδιάρθρωση της κοινωνίας όσο δεν θα αναζητείται η ανάπτυξη, όχι στα λόγια, αλλά μέσα από εξεύρεση και διάθεση πόρων.

Συνέντευξη του Σπύρου Λυκούδη στην εφημερίδα «ΑΥΓΗ» της 19/2/12

•   Πώς σχολιάζετε την άρνηση της κυβέρνησης να συζητήσει η Βουλή γύρω από το δάνειο και το PSI μετά τις ραγδαίες εξελίξεις και την αναβολή του Eurogroup της Τετάρτης;

    Τη θεωρώ κάκιστη απόφαση.
    Όχι μόνο γιατί σε μια από τις κρισιμότερες περιόδους της μεταπολιτευτικής Ελλάδας στερούνται οι πολιτικές δυνάμεις τη δυνατότητα για άλλη μια συζήτηση σχετικά με όσα συνοδεύουν το δάνειο και το PSI, αλλά και γιατί επιβεβαιώνεται με αυτήν την άρνηση, ένα σοβαρό έλλειμμα δημοκρατικής λειτουργίας του Ελληνικού κοινοβουλίου.

•     Τελικά στη Δημοκρατική Αριστερά ζητήθηκε να υπογράψει;

    Μέχρι αυτή την ώρα που γράφονται οι απαντήσεις στη συνέντευξη, ουδείς έχει ζητήσει την υπογραφή της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ. Εάν ζητηθεί η απάντησή μας θα είναι αρνητική. Η ΔΗΜΑΡ πλέει σε ένα πολιτικό ρεύμα που το έχουν σφραγίσει ο Ηλίας Ηλιού και ο Λεωνίδας Κύρκος και που μέχρι τις μέρες μας συνεχώς και αδιαλείπτως παλεύει για την Ευρωπαϊκή ενοποίηση και για τον Ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας. Δεν μας χρειάζεται καμιά υπογραφή «ρεαλισμού» για να αποδείξουμε οτιδήποτε.

•     Καταψηφίσατε τη δανειακή σύμβαση. Την ίδια στιγμή αποδέχεστε ότι είναι δεσμευτική για τη χώρα, όπως λένε τρόικα και εταίροι, και αντιπροτείνετε ισοδύναμα μέτρα στο πλαίσιο του Μνημονίου. Ποια είναι αυτά;

    Οι διεθνείς συμβάσεις που υπογράφει η χώρα είναι δεσμευτικές, όχι γιατί μας το ζητάει η Τρόικα, οι εταίροι ή οποιοσδήποτε άλλος, αλλά γιατί αυτό απαιτεί η διεθνής πραγματικότητα και λειτουργία στον πολιτικά πολιτισμένο κόσμο τα τελευταία 200 χρόνια τουλάχιστον.
    Προφανώς τα πάντα ανατρέπονται με «έκτακτες» επαναστατικές συμπεριφορές σε «έκτακτες» επαναστατικές συνθήκες. Όποιος αναζητά όμως σήμερα και υπόσχεται τέτοιους προσανατολισμούς κρίνεται για τη σοβαρότητά του.
    Η ΔΗΜΑΡ καταψήφισε τη δανειακή σύμβαση στη βάση μιας αρχής: θέλουμε τη χώρα μέσα στην Ευρωζώνη αλλά με την κοινωνία όρθια. Σ’αυτό επιμένουμε.
    Πολύ σύντομα, στον πρώτο τριμηνιαίο απολογισμό του προγράμματος η Τρόικα και ο κ. Σόιμπλε θα αναγκαστούν να παραδεχτούν ότι το αναπτυξιακό έλλειμμα είναι η αχίλλειος πτέρνα του συνολικού σχεδίου, ότι οι στόχοι για τα έσοδα είναι ανεδαφικοί και ότι απαιτείται επανακαθορισμός του χρηματοδοτικού πλαισίου.
    Η δική μας φιλοδοξία και τώρα και τότε είναι να αποτελέσουμε το βασικό άξονα μιας μαχητικής αλλά και πειστικής προσπάθειας για επαναδιαπραγμάτευση και για αναζήτηση των αντίβαρων και των αντισταθμιστικών μέτρων προς άλλη κατεύθυνση. Αυτή είναι κατά τη γνώμη μας η Αριστερά που όταν παλεύει με ρεαλισμό τη χρειάζεται και ο τόπος.

•     Έγκριτοι οικονομολόγοι που υπερασπίζονται μάλιστα την παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη, υποστηρίζουν ως ύστατο μέτρο τη στάση πληρωμών. Ούτως ή άλλως όλοι πια παραδέχονται ότι το ελληνικό χρέος, ακόμη και με το PSI, είναι πλέον μη διαχειρίσιμο. Εσείς τι πιστεύετε;

    Σέβομαι απολύτως –παρότι με ξενίζει- την άποψη των έγκριτων οικονομολόγων που υπερασπίζονται και την παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη και την στάση πληρωμών.        Υπάρχουν και άλλοι εξίσου έγκριτοι οικονομολόγοι που υποστηρίζουν το αντίθετο, ότι δηλαδή η στάση πληρωμών οδηγεί στην χρεοκοπία και την έξοδο από την Ευρωζώνη, στην επιστροφή στην δραχμή και στις γνωστές συνέπειες. Από αυτήν την προσέγγιση έχω πειστεί.
    Το ότι η διαχειρισιμότητα του Ελληνικού χρέους στο μέλλον είναι δυσδιάκριτη είναι αληθές. Δεν συμφωνώ όμως με την κατηγορηματικότητα των διαπιστώσεων της ερώτησης..

•     Στις δημοσκοπήσεις η ΔΗΜΑΡ εμφανίζεται δεύτερο κόμμα, ενώ η Νέα Δημοκρατία είναι πρώτη μακριά από την αυτοδυναμία. Αν η κάλπη επιβεβαιώσει τα ευρήματα και με δεδομένο ότι οι θέσεις και η  στάση των κομμάτων είναι από σήμερα γνωστές, με ποιες πολιτικές δυνάμεις θα επιδιώξετε συνεργασία;

    Το πολιτικό σκηνικό στη χώρα είναι σε απόλυτη ρευστότητα γι΄ αυτό και τα δημοσκοπικά ευρήματα έχουν ενδιαφέρον ως καταγραφή των διαθέσεων των πολιτών στην συγκεκριμένη χρονική στιγμή που ερωτώνται. Ας κρατάμε πάντως όλοι μικρότερο καλάθι.
    Σήμερα είναι έτσι η διάταξη των πολιτικών δυνάμεων, αύριο δεν γνωρίζουμε ποια θα είναι. Αν η κάλπη επιβεβαιώσει την δυνατότητα της ΔΗΜΑΡ να έχει έναν παρεμβατικό ρόλο στις εξελίξεις, θα αναζητήσουμε τις συνεργασίες που μπορεί να προκύψουν, στη βάση προγραμματικών συγκλίσεων, φερέγγυων πολιτικών και φερέγγυων προσώπων.
    Γνώμονάς μας, η μετατόπιση του άξονα της πολιτικής ζωής από τη βαθειά σημερινή συντηρητική θέση που βρίσκεται προς μια προοδευτική δημοκρατική αριστερή κατεύθυνση.

•     Σε κυβερνητικές συνεργασίες στο μοντέλο Παπαδήμου ή και Μόντι, είναι ανοιχτή η ΔΗΜΑΡ;

    Η σημερινή υπό τον κύριο Παπαδήμο κυβερνητική συνεργασία έχει συγκεκριμένο περιεχόμενο και δεδομένες τις δυνάμεις που τη στηρίζουν. Η ΔΗΜΑΡ δεν θα μπορούσε για τους λόγους που έχει διατυπώσει να συναινέσει σε μια τέτοια κυβέρνηση και γι αυτό την καταψήφισε. Τώρα, αν η ερώτηση εννοεί ως κυβερνητική συνεργασία στο μοντέλο Παπαδήμου αυτά που ακούγονται για «κυβερνήσεις τεχνοκρατών», «αρίστων», «μεταρρυθμιστών οριζόντιας προέλευσης» κλπ η ΔΗΜΑΡ είναι αντίθετη.
    Όλα αυτά συνιστούν ήττα της Πολιτικής και η ΔΗΜΑΡ ως σύγχρονη Αριστερά αγωνίζεται για ένα άλλο περιεχόμενο στην Πολιτική και όχι για την κατάργηση της.

•     Ο Φ. Κουβέλης δήλωσε πρόσφατα ότι δεν θα γίνετε “κολυμβήθρα του Σιλωάμ”. Ωστόσο υποδέχεστε στο κόμμα σας μετά βαΐων και κλάδων πρόσωπα που έχουν υπερασπιστεί τη μνημονιακή πολιτική. Για παράδειγμα ο Ν. Μπίστης έγραφε πριν λίγους μήνες ότι η καταψήφιση του Μεσοπρόθεσμου από τη ΔΗΜΑΡ αποτελεί “δυσάρεστη έκπληξη”. Αντίστοιχα ο Παν. Παναγιώτου σε άρθρα του υπερασπιζόταν την “φαρμακευτική αγωγή” του Μνημονίου, παρά τις παρενέργειές του. Δεν βρίσκετε κάποια αντίφαση;

    Ο Φ. Κουβέλης δήλωσε πρόσφατα ότι δεν θα γίνουμε «η κολυμβήθρα του Σιλωάμ», αλλά και ότι δεν πάσχουμε από το «σύνδρομο του σκαντζόχοιρου» δηλαδή ότι δεν κλεινόμαστε στο καβούκι μας βγάζοντας αγκάθια σε όποιον μας πλησιάζει. Αυτό ίσως δεν το προσέξατε.
    Δεν υποδεχόμαστε με βάγια και κλαδιά κανέναν. Αλλά δεν ανασύρουμε και τον φάκελο κανενός για να ψάξουμε αυτή ή την άλλη διατύπωσή του.
    Η ΔΗΜΑΡ έχει πάρει την πρωτοβουλία για την ανασυγκρότηση του ευρύτερου χώρου του δημοκρατικού σοσιαλισμού και σ’αυτήν την προσπάθεια συναντιέται με συναγωνιστές με τους οποίους στο παρελθόν διαφωνήσαμε σε πολλά ή λίγα αλλά τώρα επιθυμούν να έχουμε τον ίδιο βηματισμό.
            Βλέπουμε θετικά αυτή τη συνάντηση. Η αριστερά αγωνίζεται, ψάχνει και ψάχνεται, γεννάει ανησυχίες, απομακρύνει ανθρώπους, συναντιέται πάλι μαζί τους. Αυτή είναι η ιστορία της, η διαδρομή της.
            Εγώ θα σας έλεγα το αντίθετο. Ότι τη μεγάλη αντίφαση τη βλέπω στην πρόταση να ενωθεί η Αριστερά στο σύνολό της, παρά τις μεγάλες ιδεολογικές, πολιτικές, φιλοσοφικές, ακόμα και υπαρξιακές της διαφορές, επειδή μπορεί να βρει κοινό….. αντιμνημονιακό τόπο.

•     Ποια είναι η άποψή σας για τα νέα μέτρα κατά των διαδηλώσεων που προωθεί η κυβέρνηση στη βάση εισηγήσεων του Γ. Καμίνη;

    Καταρχήν να δούμε πλήρες το νομοσχέδιο για να το κρίνουμε.
    Μπορώ όμως εξ’αρχής να σας πω ότι η ανάπτυξη των αγώνων του λαού στα πεζοδρόμια και στους δρόμους είναι στοιχείο που το φέρνει η Ιστορία και η μαχητική παρουσία του δημοκρατικού μας κινήματος δεκαετίες επί δεκαετιών.
    Εγώ μεγάλωσα μεθώντας με τους αγώνες της Αριστεράς στους δρόμους της Αθήνας, και δεν μπορώ να σκεφτώ διεκδίκηση χωρίς μεγάλες διαδηλώσεις. Ποιος όμως μπορεί να αμφισβητήσει ότι η έννοια της διαδήλωσης έχει διασυρθεί, έχει γελοιοποιηθεί στη σημερινή Αθήνα πάμπολλες φορές, όταν 100-200 άτομα ασκώντας το «επαναστατικό» τους δικαίωμα καταλαμβάνουν το κέντρο της πόλης και βασανίζουν εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες και εργαζομένους.
    Αν ένα νομοσχέδιο τακτοποιήσει τέτοιες ακρότητες ουδείς σώφρων άνθρωπος μπορεί να έχει αντίρρηση. Αν ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου προς άλλες κατευθύνσεις προφανώς θα μας βρει αντίθετους.

ΔΗΜΑΡ: Ανειλικρινές και με πρωτογενές έλλειμμα το σχέδιο προϋπολογισμού του Δήμου Φιλαδέλφειας Χαλκηδόνας

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 
Σε κρίσιμη καμπή ο Δήμος Φιλαδέλφειας Χαλκηδόνας,
 αβέβαιο το μέλλον των κοινωνικών υπηρεσιών

Αντιπροσωπεία της ΔΗΜΑΡ πείρε μέρος στη συνεδρίαση της Δημοτικής Επιτροπής Διαβούλευσης, που συνεδρίασε την Τρίτη 14/2/12. Μετά την παρουσίαση του σχεδίου προϋπολογισμού, το οποίο σημειωτέον δεν είχε δοθεί για διαβούλευση, έγιναν από την ΔΗΜΑΡ οι παρακάτω σύντομες γενικές επισημάνσεις:

•    Το περιβάλλον της κρίσης ιδιαίτερα μετά το Μνημόνιο-2 καθιστά την λειτουργία των ΟΤΑ προβληματική και τις θέσεις εργασίας επισφαλείς. Η επιτυχής διεκδίκηση τόσο των θεσμοθετημένων όσο  και των παρακρατηθέντων πόρων του παρελθόντος θα δώσει μια ανάσα ζωής στο Δήμο.
•    Το σχέδιο προϋπολογισμού του 2012 κρίνεται ανειλικρινές διότι περιλαμβάνει διογκωμένα έσοδα (όπως Λοιπά Τέλη και Δικαιώματα, εισπράξεις προηγούμενων ετών, πρόστιμα  κλπ), τα οποία δεν θα εισπραχθούν  με συνέπεια ο ισοσκελισμός με τις προβλεπόμενες δαπάνες  να είναι πλασματικός. Ταυτόχρονα αποσιωπείται  το πραγματικό έλλειμμα.
•    Οι πραγματικές εισπράξεις δεν αρκούν για να καλύψουν τις δαπάνες της χρονιάς δημιουργώντας  πρωτογενές έλλειμμα.  Η αντιμετώπιση του ελλείμματος αυτού έχει πρωταρχική σημασία για την βιωσιμότητα του Δήμου.
•    Η χρηματοδότηση των κοινωνικών δραστηριοτήτων, του πολιτισμού και του αθλητισμού δεν είναι επαρκής και δεν καλύπτει τις ανελαστικές δαπάνες των λειτουργιών αυτών, οι οποίες υλοποιούνται μέσω του Ενιαίου Φορέα, του οποίου το μέλλον με λειψή χρηματοδότηση είναι αβέβαιο.
•    Δεν αξιοποιούνται οι δυνατότητες που υπάρχουν για την εξεύρεση χρηματοδότησης για την εξόφληση των βραχυπρόθεσμων υποχρεώσεων.

Η Δημοκρατική  Αριστερά Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας επιφυλάσσεται να τοποθετηθεί αναλυτικότερα όταν δοθεί στη δημοσιότητα προϋπολογισμός του 2012 εγκεκριμένος από την Οικονομική Επιτροπή του Δήμου.

16/2/2012
Η Γραμματεία της ΔΗΜΑΡ
Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας

Ο κανονισμός της Βουλής, δεν επέτρεψε στον Φώτη Κουβέλη να μιλήσει. Ολόκληρη η ομιλία του προέδρου της ΔΗΜ.ΑΡ.

Ο κανονισμός της Βουλής, δεν επέτρεψε στον Φώτη Κουβέλη να μιλήσει την Κυριακή 12/02/2012.

Είναι κι αυτό μια από της ανωμαλίες του δικομματικού συστήματος και της ανάγκης ισχυρών μονοκομματικών κυβερνήσεων που δεν πρέπει να αμφισβητούνται.

Ολόκληρη η ομιλία του προέδρου της ΔΗΜ.ΑΡ  έχει ως εξής:

H ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ θα καταψηφίσει αυτό το σχέδιο νόμου.
Πριν από 3 μήνες, από το βήμα αυτό,  αρνούμενος   ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, είχα,  υπογραμμίσει ότι: δεν θα περιοριστούμε τους εξαιρετικά δύσκολους μήνες που έρχονται για τη χώρα στο «όχι».  Θα είμαστε εδώ με συγκεκριμένες, συστηματικές, επίμονες προσπάθειες, προτάσεις και διεκδικήσεις, να συνεισφέρουμε προκειμένου να προωθηθούν εκείνες οι πολιτικές που είναι δυνατόν να στηρίζουν την ελληνική κοινωνία και να οδηγούν τη χώρα σε πορεία διεξόδου. Και όλα αυτά πάντοτε με την επισήμανση ότι αποτελεί σταθερό στόχο μας η παραμονή της χώρας, η παραμονή της Ελλάδας στην Ευρώπη. Εμείς δεν είμαστε εισηγητές της αναχώρησης της χώρας από την Ε.Ε. Εκεί, σ’ αυτό το υπό διαμόρφωση πολιτικό ολοκλήρωμα, πρέπει να δίνουμε συστηματικά τη μάχη προόδου της ελληνικής κοινωνίας και της χώρας.

Αυτή τη γραμμή πλεύσης ακολουθήσαμε και ακολουθούμε απαρέγκλιτα.

Θα ήθελα επιπλέον να υπογραμμίσω ότι εμείς ως ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, τόσο για την συμφωνία της 21ης Ιουλίου όσο και για τη Συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου, εκτιμήσαμε ότι «εξυπηρετεί ως ένα βαθμό τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους», υπογραμμίζοντας πεδία όπου παρουσιάζονταν κενά, αρνητικές εξελίξεις και επικίνδυνες επιπτώσεις. Και  τονίζαμε ότι,  όταν έχουν επιβληθεί και επιβάλλονται  επώδυνα μέτρα για τον ελληνικό λαό, κόστους πολλών δις ευρώ, θα ήταν μέγα λάθος να μην διεκδικηθεί να επωφεληθούμε από τις όποιες  δανειακές ανάσες της 27ης Οκτωβρίου και από το κούρεμα του χρέους.

Δεν παύαμε, όμως, ταυτόχρονα να τονίζουμε ότι λύση ουσιαστική και στέρεη της κρίσης χρέους, χωρίς να χρειάζεται κάθε τρεις και λίγο να επανερχόμαστε σε νέες αιτήσεις για δάνεια και νέα μνημόνια,  όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά συνολικά για την Ευρωζώνη,  δεν αποτελούν οι εμβαλωματικές  και πυροσβεστικές προσπάθειες: Τώρα για την Ελλάδα, μετά για Ιρλανδία,  και Πορτογαλία, και ούτω καθεξής, αναμένοντας την επόμενη χώρα που θα προκύψει.


Η πρότασή μας, που υποστηρίζεται και από άλλες αριστερές και προοδευτικές δυνάμεις στην ΕΕ, καθώς και από τα Ευρωπαϊκά Συνδικάτα, συνίσταται στη δημιουργία ενός μηχανισμού κοινής διαχείρισης του χρέους, με τη μεταφορά μέρους (το 60%) του ελληνικού χρέους και των άλλων χωρών- μελών της Ευρωζώνης, στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, που θα αναλάβει την αποπληρωμή του με παράλληλη έκδοση ευρωομολόγων, τα οποία θα αποπληρώνουν σε βάθος χρόνου και με χαμηλό επιτόκιο τα κράτη- μέλη. Την παράλληλη ενεργοποίηση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων για την έκδοση αναπτυξιακών ευρωομολόγων για τη χρηματοδότηση ενός ευρωπαϊκού σχεδίου επενδύσεων στις υποδομές, στις νέες τεχνολογίες και στην οικοανάπτυξη, με στόχο την προώθηση της οικονομικής ανάκαμψης και της απασχόλησης.

Αυτή η συνολική ευρωπαϊκή λύση ακόμη δεν έχει επιλεγεί. Σήμερα μπροστά μας έχουμε ένα πακέτο: Το σύστημα ανταλλαγής των ομολόγων,  ένα νέο δάνειο, μια σειρά από  τα πλέον βάναυσα και επώδυνα μέτρα,  που έρχονται να προστεθούν σε σωρεία άλλων, που έχουν ληφθεί ήδη ως αναπόσπαστα στοιχεία συνοδευτικά των προηγούμενων Μνημονίων. Και όλα αυτά συνοδεύονται με τους πλέον δραματικούς τόνους, σε διαγγέλματα και ομιλίες: «η τα ψηφίζετε ή στη χρεοκοπία και στη δραχμή»… Και έπονται οι περιγραφές για τη ζοφερή πραγματικότητα μιας  επιστροφής στη δραχμή. Αντί όμως για τις τόσο αναλυτικές περιγραφές των αρνητικών για την επιστροφή  στη δραχμή, που βεβαίως πολλές  δεν απέχουν από την αλήθεια, μου είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να εξηγήσω γιατί δεν αναλύετε και δεν παρουσιάζετε, κύριοι της κυβέρνησης, την ίδια την υπόθεση της ανταλλαγής ομολόγων, τους όρους και, πολύ περισσότερο, τα ίδια τα συνοδευτικά μέτρα;

• Θα είναι βιώσιμο το χρέος από εδώ και πέρα;  Πάμπολλες εκθέσεις, ακόμα και μερικές του ΔΝΤ, λέγουν ότι όχι!
• Η χώρα θα μπορεί να αντιμετωπίσει  και να εξαλείψει το έλλειμμα ώστε να έχει πρωτογενή πλεονάσματα;
• Χωρίς ιδιαίτερα κεφάλαια και χρηματοδότηση για την ανάπτυξη πώς θα μπορέσουμε να αυξήσουμε τα έσοδα, σε μια χώρα που βρίσκεται 5 χρόνια σε ύφεση και που βαδίζει στον έκτο χρόνο;
• Τα ασφαλιστικά ταμεία, χάνοντας τα13 δις από το κούρεμα, πώς ακριβώς θα τα αναπληρώσουν;
• Η ακραία επέμβαση και στον ιδιωτικό τομέα, στους μισθούς, σε τι ακριβώς θα δώσει ώθηση; Στο χιλιοειπωμένο και απολύτως αμφισβητούμενο πεδίο της ανταγωνιστικότητας; Μα αφού οι μισθοί αποτελούν σήμερα, στις αναπτυγμένες οικονομίες ζήτημα χαμηλότατης προτεραιότητας και επηρεασμού της!

Κύριοι της κυβέρνησης, μη μας καλείτε να ψηφίσουμε ΥΠΕΡ της κατάληξης των διαπραγματεύσεών σας, όταν  εμείς σταθερά επί δύο χρόνια προτείναμε διαφορετικές προσεγγίσεις, επιλογές και μέτρα.  Πολύ περισσότερο όταν με το πακέτο αυτό που προτείνετε εμείς διαφωνούμε. Διαφωνούμε  γιατί δεν δίνει βιώσιμη λύση  και σταθερή πορεία ανάπτυξης καθώς και γιατί τα μέτρα που παίρνετε, πέρα από ότι είναι πρωτοφανούς αναλγησίας, είναι και αναποτελεσματικά και θα βαθύνουν περαιτέρω την ύφεση, καταδικάζοντας όχι μόνο τους μισθωτούς, τους συνταξιούχους και τους ανέργους, αλλά και διαλύοντας και εξαφανίζοντας τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τα μικρομεσαία στρώματα.

Κύριοι της κυβέρνησης  η συμφωνία σας με την τρόικα, συνιστά μια χωρίς προηγούμενο επίθεση στους μισθούς και τα επιδόματα ανεργίας, στις συντάξεις, στο δικαίωμα της απασχόλησης, στις εργασιακές σχέσεις και στις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Ενδίδοντας στις ιδεολογικές εμμονές του ΔΝΤ και της τρόικας και  καταργώντας ουσιαστικά τη συλλογική αυτονομία διαπράττετε έγκλημα. Τι δικαιικό σύστημα θα  διαθέτει η χώρα στο χώρο της εργασίας;

Αλλά και με αυτές τις πρωτοφανείς θυσίες, κανένας από τους ονομαστικούς στόχους για το δημόσιο έλλειμμα και την ανάπτυξη δεν θα επιτευχθεί.

Εμείς θεωρούμε και μετά τις αποφάσεις  της 27ης Οκτωβρίου για να καταφέρει η χώρα να βγει εκ νέου στις αγορές, επιβάλλεται να αλλάξει το δανειακό πλαίσιο χρηματοδότησης από τους εταίρους μας, τη μοναδική πηγή νέου δανεισμού. Και αυτό πρέπει να γίνει και ως προς το συνολικό ποσό και ως προς την  δομή του και ως προς το χρόνο υλοποίησης της συμφωνίας.

Συγκεκριμένα  εμείς, ως ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, υποστηρίζουμε ότι απαιτούνται:

1) Επιμήκυνση εξαρχής της συμφωνίας κατά πέντε έτη και κατανομή των στόχων στην δεκαπενταετία  αντί της δεκαετίας. Αύξηση του δανείου κατά 30 δις ώστε να συνεχίσει η χρηματοδότηση του ελλείμματος από τους εταίρους –δανειστές και να αντιμετωπιστούν οι ζημιές από το PSI στα ασφαλιστικά ταμεία. Εξ αυτών των 30 δις θα πρέπει  να διατεθούν τα 15 δις με εξόφληση σε τριάντα χρόνια με ρυθμό 5, 4, 3, 2, 1 (ανά έτος στα πέντε πρώτα χρόνια) ως ασφαλιστική δικλείδα για την επίτευξη των στόχων του προϋπολογισμού, αποκλειστικά στο μέρος των εσόδων. Τα δε υπόλοιπα 15 δις,  με τους ίδιους όρους για ανακεφαλαίωση των ασφαλιστικών ταμείων από τη ζημιά που θα υποστούν από το κούρεμα.

2) Αυτόματη επιμήκυνση της συμφωνίας- στα πρώτα τρία χρόνια- και μετάθεσης των στόχων κατά ένα έτος για κάθε έτος για το οποίο  δεν επιτυγχάνεται, εξαιτίας της υφεσιακής επίδρασης των μέτρων, ο στόχος για αύξηση του ΑΕΠ.

3) Συμμετοχή στο κούρεμα και των ομολόγων που κατέχουν η  ΕΚΤ και οι Κεντρικές  Τράπεζες.

4)  Ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών μέσω κοινών μετοχών.  Σε μια τέτοια κατεύθυνση θα διεκδικούσαμε μια επαναδιαπραγμάτευση και του PSI και των όρων και προπάντων των βάναυσων συνοδευτικών μέτρων σε βάρος της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας.

Σήμερα πρέπει υψώσουμε τη φωνή μας ενάντια στις αποκρουστικές πολιτικές της νεοφιλελεύθερης Ευρώπης της ύφεσης, της ανεργίας, των εκβιασμών και της τιμωρίας. Οι πολιτικές αυτές δεν εξυγιαίνουν αλλά διαλύουν τον τόπο μας και την ΕΕ.

Τον 21ο αιώνα, διέξοδος δεν υπάρχει στην εθνική αναδίπλωση. Η πάλη μας για τις αξίες και τις αρχές μας, για μια δικαιότερη κοινωνία, δεν έχει καμία πιθανότητα ευόδωσης χωρίς την ΕΕ. Μέσα στην ΕΕ, στην Ευρωζώνη και το Ευρώ  συνεπώς, κατά των  Μέρκελ  και Σαρκοζί και με τους αντιπάλους τους. Κανείς δεν έχει ούτε το δικαίωμα ούτε και τη δυνατότητα να μας βγάλει από αυτήν.

Είναι ανάγκη να αποκρούσουμε το κλίμα πανικού που καλλιεργείται. Δεν θέλουμε να φύγουμε από το ευρώ και το πιο πιθανό είναι ότι δεν θα φύγουμε, ακριβώς επειδή εκτός από τους Έλληνες και άλλοι πολλοί –οι περισσότεροι- δεν θέλουν να φύγουμε, για πολιτικούς και οικονομικούς λόγους. Αυτό δε σημαίνει πως ό,τι και να κάνουμε δεν θα φύγουμε, σημαίνει όμως ότι δεν πρέπει και να δεχόμαστε τα πάντα.

Ο αγώνας ενάντια στην πολιτική των μνημονίων, σε Ελλάδα και Ευρώπη, είναι μακρόχρονος, όχι στιγμιαίος. Όσες υπογραφές και αν μπουν σήμερα με το πιστόλι στον κρόταφο κάτω από ανεδαφικές και απαράδεκτες συμφωνίες, η ζωή θα τις ακυρώσει, όπως συνέβη εν πολλοίς και μέχρι σήμερα.

Οφείλουμε να  παλέψουμε αποφασιστικά, ενάντια στην παραπέρα εξαθλίωση του λαού μας και τη διάλυση της κοινωνίας μας.

Αυτό που καθίσταται  φανερό πλέον είναι  ότι απαιτείται άμεσα, μέσα από τις εκλογές, μια  νέα πολιτική διεύθυνση της χώρας για αξιόπιστη και μαχητική διαπραγμάτευση, για δίκαιη κατανομή των θυσιών, για να σηκώσει κεφάλι η κοινωνία. Είναι απίστευτο ότι αυτοί, οι υπεύθυνοι καταστροφής της χώρας και της ανευθυνότητας, μας ζητούν να γίνουμε συνυπεύθυνοι μαζί τους σήμερα.